فیلم کودک در ایران جواب میدهد / سلیقه نسل امروز متفاوت است
تاریخ انتشار: ۱۶ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۴۰۷۶۷
یک کارگردان و انیمیشنساز معتقد است در کشور ما خلأ توجه به سینمای کودک و نوجوان چندین دهه است که وجود دارد و فیملسازان باید توجه داشته باشند سلیقهها نسبت به دهه ۶۰ متفاوت شده و بر همین اساس فیلمهای کودک و نوجوان باید بهروز و جذاب باشد.
به گزارش خبرنگار ایمنا، زمانی که به تاریخ سینمای معاصر کشورمان نگاهی میاندازیم شاهدیم که موضوع کودک و نوجوان در دهه ۶۰ و ۷۰ بهقدری ارزش داشت که بسیاری از کارگردانان مطرح اولین کارهایشان را با این حوزه آغاز کردند؛ در این راستا یکی از فیلمهای پرفروش دهه ۶۰ «گلنار» به کارگردانی کامبوزیا پرتوی، «دزد عروسکها» به کارگردانی محمدرضا هنرمند و «شهر موشها» به کارگردانی مرضیه برومند بود، در دهه ۷۰ نیز فیلمهای «کلاه قرمزی و پسرخاله» به کارگردانی ایرج طهماسب گل سرسبد فروش فیلمهای کودک و نوجوان بهشمار میآمد و براساس آمار معاونت توسعه فناوری و مطالعات سینمایی سازمان سینمایی، مردم ایران در سال ۱۳۷۳ بیش از چهار میلیون و ۳۰۰ هزار بلیت برای تماشای کلاه قرمزی و پسرخاله خریدند که به پرفروشترین فیلم سال سینمای ایران تبدیل شد؛ آخرین فیلم در پرفروشهای دهه ۷۰ نیز فیلم «خواهران غریب» به کارگردانی کیومرث پوراحمد بود که با آماری شگفتانگیز و با فروشی ۲.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
البته که این استقبال محدود به دهههای قبل نمیشود و در سالهای اخیر نیز این روند فروش در موضوع سینما و حتی انیمیشن کودک و نوجوان نیز ادامه پیدا کرد؛ سال گذشته فیلمهای «پسر دلفینی» به کارگردانی محمد خیراندیش رتبه پنجم و «لوپتو» به کارگردانی عباس عسگری بهعنوان نهمین فیلم پرفروش سال ۱۴۰۱ شناخته شدند، همچنین «جزیره فضایی تورنادو ۲» به کارگردانی سیدجواد هاشمی دیگر فیلم کودک و نوجوانان نیز براساس آمار منتشره در سامانه فروش فیلم سمفا یکی از پرفروشترین فیلمها در مقایسه با فیلمهای غیر انیمیشن همین سال مانند «بدون قرار قبلی» و «هناس» قرار گرفته است.
این روزها نیز پویانمایی «بچه زرنگ» نقل محافل شده و در هفته گذشته نیز به صدر جدول فروش سینماها رسید؛ اما بهرغم اینکه فیلم و پویانماییهای کودک و نوجوان در این سالها ثابت کرده که در عین اینکه از لحاظ کمیت تعداد کمتری داشتند، فروش خوبی نصیبشان شد، هنوز شاهد نادیده گرفتن و کم رونقی در این ظرفیت هستیم.
چرا کارگردانان کمتر به سمت تولید انیمیشن میروند؟در همین راستا بهرام عظیمی در گفتوگو با خبرنگار ایمنا در خصوص کمرونقی حوزه انیمیشنهای ایرانی اظهار میکند: تولید انیمیشن فرایندی پرهزینه و در این راستا هزینه ساخت انیمیشن چندین برابر یک فیلم سینمایی با بازیگران مطرح است، از طرفی این فرایند حداقل ۲ سال زمان میبرد و هنری است که نیاز به حمایت ارگانها و سازمانها دارد.
وی ادامه میدهد: سالها است بهدلیل برخی خودخواهیها حمایت از پویانماییها رقم نخورده و از طرفی تهیه کننده خصوصی هم این ریسک را نمیپذیرد.
این کارگردان و انیمیشنساز با اشاره به موضوع سینمای کودک نیز میگوید: در کشور ما تهیه فیلم برای کودکان جواب میدهد و در این راستا اگر فیلم خوبی باشد مردم مشتاقاند به تماشای آن بنشینند، اما خلأ توجه به این مورد چندین دهه است که در سینمای ایران وجود دارد.
وی با بیان اینکه هم مسئولان به لزوم حضور سینمای کودک و تشنگی مردم به این امر آگاه هستند و بودجه زیادی برای موضوع نیز گذاشته شده است، اما بسیاری از فیلمهای کودک و نوجوان ما عقب ماندهاند و جذاب نیستند، یادآوری میکند: کودک و نوجوانی که برای تماشای فیلم ایرانی به سینما میآید پیش از آن فیلمهای خارجی کودک و نوجوان هم دیده و در این راستا سلیقهها نسبت به دهه ۶۰ متفاوت شده و بر همین اساس فیلمهای کودک و نوجوان باید بهروز و جذاب باشد.
جشنواره فیلم کودک، جشنوارهای پاک و سالم استعظیمی تاکید میکند: در طول سال حداقل به ۱۰ فیلم درجه یک کودک و نوجوان نیاز داریم در حالی که کارگردانان و فیلمنامهنویسان ما انگار نمیدانند کودکان و نوجوانان ما به چه چیزی نیاز دارند.
وی با یادآوری اینکه جشنواره کوک و نوجوان جشنوارهای بزرگ و بیش از ۳۰ سال است که به انواع مختلف درگیر این جشنواره بوده و با تمام جزئیات آن آشنا هستم، یادآوری میکند: جشنواره کودک از آن دست جشنوارههایی است که هم برای آن هزینه میشود و هم برای کشور مهم است و در این راستا بعضاً بیشتر از جشنواره فجر نیز به آن توجه میشود زیرا گاهی شاهد سیاسی شدن جشنواره فجر هستیم، اما جشنواره کودک جشنوارهای پاک و سالم است و مشکل از برگزاری جشنواره کودک نیست زیرا جشنواره به بهترین شکل برگزار میشود بلکه مشکل سینمای کودک ما فیلمسازان، تهیهکنندگان و نویسندگان هستند.
به گزارش ایمنا، این روزها که دشمن با تمام توان، جنگی همهجانبه را آغاز کرده و در میان این میدان از هیچ ابزاری از جمله خوراک فرهنگی چشم نپوشانده، مسئولان و متولیان این عرصه نیز موظفاند در این موضوع تلاشی مضاعف داشته باشند؛ کودک و نوجوان نسل جدید با تلفن همراهی که در دست دارد، امکان دست یافتن به بهترین فیلمهای جهان را دارد و شاید این امر کار را برای تهیهکنندگان، فیلمنامهنویسان و نویسندگان سینمای کودک و نوجوان سختتر کند.
در این روزها و به مناسبت برگزاری سیوپنجمین جشنواره بینالمللی فیلمهای کودک و نوجوان و به روال سالهای قبل موضوع سینمای کودک و نوجوان مبحثی داغ و مورد توجه است اما شاید این سینما به مدد نفس مصنوعی برگزاری این جشنواره چندمدت یکبار امکان اعلام موجودیت دارد و این امر نیازمند تلاشی جانبه و همدلی مناسب میان تمام ارگانها و بخشهای متولی این موضوع مهم است؛ سینمای کودک و نوجوان در کشور ما از بهترین ظرفیت یعنی استقبال بینظیر مخاطبان برخوردار است و تنها نیازمند همتی جدی برای بازگشت به جایگاه اصلی خود است.
کد خبر 693905منبع: ایمنا
کلیدواژه: بهرام عظیمی سینمای کودک سینمای کودک و نوجوان چالش های سینمای کودک و نوجوان آموزش و پرورش و سینمای کودک و نوجوان سینمای کودک ایران سینمای کودک و با نوجوان پویانمایی انیمیشن انیمیشن ایران سینمای انیمیشن فیلم انیمیشن انیمیشن بچه زرنگ انیمیشن لوپتو اکران انیمیشن جشنواره فیلم کودک شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق فیلم های کودک و نوجوان سینمای کودک و نوجوان فیلم ها سال ها دهه ۶۰
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۴۰۷۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برای تقویت میدان کتاب کودک و نوجوان چه باید کرد؟
به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، دوران کودکی و نوجوانی، مهمترین دورانی است که در آن شخصیت، هویت و سبک زندگی افراد شکل میگیرد و نظامهای اعتقادی و ارزشی در نهاد آنان پایه ریزی میشود. ازاین رو، تولید و مصرف محتوا در زیست بوم فرهنگی کودک و نوجوان، ضرورتی راهبردی و سبک ساز است. در این میان، «محتوای ادبی» در پویایی این زیست بوم و الگوسازی در زمینه سبک زندگی، نقشی پررنگ دارد. بررسیها نشان میدهند، سهم حوزه کودک و نوجوان در اسناد بالادستی ناکافی است.
دفتر مطالعات آموزش و فرهنگ مرکز پژوهشهای مجلس در پژوهشی با عنوان «تولید و ترویج محتوای ادبی برای کودک و نوجوان؛ واکاوی سیاستی و راهکارهای تقنین» آورده است، سیطره محصولات و خدمات ادبی، هنری و رسانهای بر سبد مصرف فرهنگی کودکان و نوجوانان، تولید و مصرف محتوا در این زیستبوم را به ضرورتی راهبردی تبدیل کرده است. در این میان، محتوای ادبی میتواند در پویایی زیستبوم و الگوسازی در زمینه سبکزندگی، نقشی پررنگ داشتهباشد. زیرا پیوند محتوای ادبی با زیباییها و جاذبههای هنری ناگسستنی بوده و در چنین بستر و قالبی، ظرفیت فراوانی برای انتقال پیامها و مفاهیم به ظریفترین و مؤثرترین شکل وجود دارد.
* سهم حوزه کودک و نوجوان در اسناد بالادستی ناکافی است
این پژوهش بیان میکند که بنابر بررسی چارچوب سیاستی کنونی، سهم حوزه کودک و نوجوان در اسناد بالادستی ناکافی است. همچنین سیاستهای واضح، ملموس و هدفمندی در این زمینه وجود ندارد. در مصوبات و مقررات تخصصیتر نیز راهبردهای موجود کمرمق بوده و جامعیت لازم را ندارند. بررسی آرایش نهادی این حوزه نیز نشاندهنده فعالیت جزیرهای، موازیکاری و تشتت در تولیگری است.
* نبود نقشه راه راهبردی در حوزه کودک و نوجوان
این پژوهش نبود نقشه راه راهبردی در حوزه کودک و نوجوان را بهعنوان یکی از چالشهای تولید و ترویج محتوای ادبی برای این قشر دانست و بیان کرد که خلأ برنامه راهبردی، تلقی نشدن مسائل کودک و نوجوان بهعنوان اولویتی بنیادین و ضعف در چارچوب سیاستی و نهادی موجود، به سادهانگاری، تشتت و نبود انسجام در سطوح مختلف سیاستگذاری و اجرا در این حوزه منجر شدهاست. بهدلیل محوریت نداشتن پژوهش، تخصصگرایی و برنامهریزی جامعنگرانه، عمده اقدامات بهصورت مقطعی و پروژهای، جوشیده از دغدغههای فردی یا برخواسته از ادراک و تجربه زیسته محدود و ناقص شخصی بودهاند که به نتایج کماثر و سطحی انجامیدهاست.
* مغفول ماندن بسیاری از حوزههای موضوعی مورد نیاز مخاطب
در این پژوهش، مغفول ماندن بسیاری از حوزههای موضوعی مورد نیاز مخاطب بهعنوان چالش تولید و ترویج محتوای ادبی برای گروه کودک و نوجوان بیان شده و آمده است که آثار تألیفی از لحاظ موضوعیابی، مسئلهمندی و نیازشناسی دچار ضعف جدی بوده و به بسیاری از بحرانها و مسائل آسیبزای دوره کودکی و نوجوانی کمتوجهند. در چنین شرایطی، مخاطبان برای پاسخ به نیازها و دغدغههای خود، بیشتر سراغ آثار ترجمهای و خارجی میروند که اغلب حاوی پیامهایی آسیبزا و ناسازگارند.
* خلأ در تألیف و تربیت آفرینش گر
دیگر چالش این حوزه در این گزارش به خلأ در تألیف و تربیت آفرینش گر اشاره شده و آمده است که: فعالیت مؤثر و پیوسته در این حوزه مستلزم حضور و استقرار متخصصان دغدغهمند و مسئلهشناس است. در شرایط کنونی، مجموع آثار تألیفی کمیّت و کیفیت مطلوبی نداشته و در زمینه پرورش و تربیت آفرینشگر و متخصص کودک و نوجوان و زیرساختها و مواد آموزشی مربوطه نیز خلأ جدی وجود دارد. آفرینشگران فعال و دغدغهمند کنونی نیز کمشمار بوده و در میان مخاطبان چندان شناخته شده نیستند.
* فعالیت جزیرهای و رویکرد غیرتعاملی نهادهای مسئول
این پژوهش رویکرد نادرست تمرکز بر مصادیق محتوایی و فعالیت جزیرهای و رویکرد غیرتعاملی نهادهای مسئول را بهعنوان یکی از چالشهای این حوزه معرفی کرده و توضیح میدهد که رویکرد نادرست تمرکز بر مصادیق یا تکمحصولها، اگرچه در کوتاهمدت جذب مخاطب را بههمراه داشته و دستاوردساز است، اما نمیتواند بهطور ماندگار و گستردهای جریانسازی کرده و انس کودکان و نوجوانان با محتوای ادبی را نهادینه کند. عمده دستگاهها و نهادهای مسئول در این حوزه ارتباط پایدار و تعامل پویایی با یکدیگر ندارند و اغلب فعالیتها و برنامههای اصلی خود را در سطح درونسازمانی دنبال میکنند. بهاینترتیب، اقدامات انجام شده تأثیر محدود و اندکی بر کلان وضعیت مصرف فرهنگی کودکان و نوجوانان گذاشته و هدف راهبردی مشخص و دستاورد ملموس و سنجشپذیری محقق نمیشود.
* نظمدهی و انسجامبخشی به فعالیتهای این حوزه
این پژوهش پیشنهاد میکند که نظمدهی و انسجامبخشی به فعالیتهای این حوزه و راهبری سبد مصرف فرهنگی مخاطب کودک و نوجوان، به تدوین برنامهای راهبردی و جامع (مصوب شورایعالی انقلاب فرهنگی) و بهروزرسانی پیوسته آن نیازمند است. تعیین اولویت و رویکرد موضوعی و تنظیم نگاشت نهادی از لوازم اساسی چنین برنامهای است. رصد و پایش مداوم زیستبوم فرهنگی کودک و نوجوان میتواند منجر به تصویری واضح از وضعیت مستقر شود. تصویری که میتواند یاریگر برنامهریزان و آفرینشگران و تولیدکنندگان در ایدهپردازی، خلق اثر، ترویج محتوا، بازاریابی و عرضه محصول باشد.
* تربیت آفرینش گر و حمایت از آثار تألیفی
این پژوهش یکی از راهکارهای حل این چالش را تربیت آفرینش گر و حمایت از آثار تألیفی عنوان کرده و ادامه میدهد که در راستای افزایش تخصصگرایی و بهبود وضعیت تألیف، روندها و زیرساختهای کنونی باید بهسمت تربیت و آموزش افراد مستعد، توانمندسازی آفرینشگران کنونی و نیز حمایت از آثار تألیفی مطلوب، تغییر مسیر یابند. ازاینرو، لازم است ضمن تقویت ظرفیتها و زیرساختهای آموزشی در مقاطع مختلف، در صنعت نشر و فعالیتهای ترویجی نیز از آثار تألیف و بومی مطلوب پشتیبانی شود (مانند مشوقهای مالیاتی و اعطای یارانه).
در این پژوهش تربیت آفرینش گر و حمایت از آثار تألیفی چهره سازی از نهادها و آفرینش گران حوزه کودک و نوجوان بهعنوان راهکار دیگر مطرح شده و در توضیح آن آمده است که تمرکز بر جایگاههای حقوقی و آفرینشگران موفق و ترویج و چهرهسازی از آنها میتواند پیوند مستحکمتری میان مخاطبان و محتوای ادبی ایجاد کند. زیرا نهادها و آفرینشگران از امکان همراهی طولانیمدت و پیگیری پیوسته توسط مخاطب برخوردار بوده و ظرفیت بسیار بیشتری برای هویتبخشی، الگوآفرینی و سبکسازی دارند.
* تقویت زنجیره ارزش و بهره گیری از ظرفیتهای بازار فرهنگی
این پژوهش همچنین پیشنهاد تقویت زنجیره ارزش و بهره گیری از ظرفیتهای بازار پردازی فرهنگی را مطرح کرده و بیان میکند که عرضه حداکثری محتوای ادبی مستلزم لحاظ ذائقهها و گرایشهای گوناگون مخاطب و قرار دادن محتوای مدنظر در زنجیره ارزش است. در صورت ایجاد پیوستاری در سیاستگذاری و برنامهریزی در این حوزه، میتوان منابع فرهنگی غنی دینی و بومی را به زبان کودک و نوجوان امروز فراوری کرد و با بهرهگیری از ظرفیتهای بازار پردازی فرهنگی به بازتولید چنین آفرینشهایی در قالبهای گوناگون پرداخت.
* تقویت جریان اقتباس
راهکار دیگر مرکز پژوهشهای مجلس در این پژوهش مبتنی بر تقویت جریان اقتباس و سرمایهگذاری در صنعت و پی نما مطرح شده که در توضیح آن بیان میکند که با تقویت جریان اقتباس میتوان جهانهای داستانی و شخصیتهای بومی و آئینی را در قالب رمان بازآفرینی کرد و با نگارش فیلمنامهها و بازینامههای اقتباسی براساس رمانهای پرمخاطب و غنی به گسترش جهان داستانی خلق شده در دیگر قالبهای هنری و رسانهای پرداخت. صنعت پینما نیز ظرفیت فراوانی در شکوفایی زنجیره ارزش آثار ادبی داشته و میتواند حلقه اتصال کتاب و آثار نمایشی (بهویژه پویانمایی) باشد. با سرمایهگذاری در پینما، هم مخاطب بالقوهای برای آثار اقتباسی فراهم میشود و هم بهرهوری فرایندهای تولید آثار نمایشی افزایش مییابد. رویکرد ارتباطات سازمانی در میان دستگاههای مسئول در این عرصه نیازمند بازنگری جدی است. همرسانی نیازها و ظرفیتها میان مدارس، مراکز کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، مساجد، فرهنگسراها و دیگر نهادهای مرتبط و برقراری تعاملات همافزا در این زمینه، ضروری است.
در یکی جمع بندی نهایی محوریترین مسائل و چالشهای این حوزه از منظر سیاستی و تقنینی عبارتند از:
۱. نبود نقشه راه راهبردی در حوزه کودک و نوجوان،
۲. مغفول ماندن بسیاری از حوزه های موضوعی مورد نیاز مخاطب،
۳. خلأ جدی در تألیف و تربیت آفرینش گر،
۴. رویکرد نادرست تمرکز بر مصادیق محتوایی،
۵. فعالیت جزیره ای و رویکرد غیرتعاملی نهادهای مسئول.
در راستای مسائل یاد شده، این راهکارها پیشنهاد می شوند:
۱. تدوین برنامه راهبردی و تنظیم نگاشت نهادی،
۲. رصد و شناسایی مداوم نیازهای کودکان و نوجوانان،
۳. تربیت آفرینش گر و حمایت از آثار تألیفی،
۴. چهره سازی از نهادها و آفرینش گران حوزه کودک و نوجوان،
۵. تقویت زنجیره ارزش و بهره گیری از ظرفیت های بازارپردازی فرهنگی،
۶. تقویت جریان اقتباس و سرمایه گذاری در صنعت پی نما (کمیک)،
۷. بهبود تعامل میان دستگاهی.
انتهای پیام/